Aseksualizm – na czym polega i jak z nim żyć?

Aseksualizm to jedna z podstawowych orientacji seksualnych. Charakteryzuje się trwałym brakiem odczuwania pociągu do innych osób. Zakłada się, iż osoby aseksualne stanowią od 0,5 do 5,5% społeczeństwa, ale dane te mogą być niedoszacowane. Zatem, czym właściwie jest aseksualizm i jak można z nim normalnie funkcjonować we współczesnym świecie?

Aseksualizm

Aseksualizm – definicja

Wiele osób myli aseksualizm z abstynencją seksualną, obniżonym libido (hipolibidemią), czy też zaburzeniami podniecenia. Jednak w rzeczywistości wyłącznie osoby aseksualne nie odczuwają pociągu do innych osób bez względu na ich płeć czy poziom atrakcyjności. W przypadku abstynentów, pacjentów z hipolibidemią oraz osób z zaburzeniami podniecenia pociąg seksualny jest w różnym stopniu obecny. Warto dodać, że aseksualizm nie jest zaburzeniem i nie podlega terapii. Odróżnia go to znacznie od hipolibidemii oraz innych zaburzeń seksualnych, które można leczyć przyczynowo lub objawowo. Przykładowo kobiety cierpiące na problemy z odpowiednim podnieceniem mogą stosować lubrykanty, które poprawiają nawilżenie pochwy, zwiększając tym samym komfort stosunku. W tym przypadku pomocna może być również prezerwatywa pokryta substancjami nawilżającymi.

Aseksualizm – jak z nim żyć?

Aseksualizm nie oznacza braku potrzeby miłości, czy też bliskiego kontaktu z drugą osobą (rzadko aseksualność współwystępuje z aromantyzmem). Stąd też osoby nieodczuwające pociągu seksualnego mogą z powodzeniem tworzyć związki. Należy jednak pamiętać, iż w tym przypadku bardzo ważny jest odpowiedni dobór partnera. Najlepiej, aby była to również osoba aseksualna (takie związki określa się mianem białych). W tym przypadku popularny jest również układ, w którym jeden z partnerów realizuje swoje potrzeby seksualne poza związkiem za przyzwoleniem tego drugiego. Oczywiście zaleca się jednak, aby seks poza właściwym związkiem zawsze odbywał się z odpowiednimi zabezpieczeniami (najlepiej w tym względzie sprawdzi się prezerwatywa).

Warto wyraźnie podkreślić, że osoby aseksualne są w pełni zdolne do uprawiania seksu. Duży kłopot mogą stanowić dla nich jednak bariery psychiczne, problemy z erekcją czy brak odpowiedniego nawilżenia pochwy. Oczywiście część z tych problemów można doraźnie rozwiązać (np. poprzez lubrykanty czy zażywanie tabletek na erekcję). Nie oznacza to jednak, iż seks taki będzie w dłuższej perspektywie czasu satysfakcjonujący dla któregokolwiek z partnerów.

Słowem zakończenia, seks jest ważnym, ale nie jedynym aspektem udanego związku. Z tego też powodu również osoby aseksualne mogą się cieszyć wspólnym, szczęśliwym życiem z partnerem. W tym przypadku bardzo ważna jest jednak świadomość wzajemnych potrzeb obu partnerów i próba ich realizacji (w związku lub poza nim).